Petr Vakoc: leren van de besten op het WK ploegentijdrit

Petr Vakoc: leren van de besten op het WK ploegentijdrit

De jonge Petr Vakoc was reserve bij OPQS voor het wereldkampioenschap ploegentijdrit. De jonge OPQS renner verteld over zijn belevenissen in Ponferrada. 'Ik was vereerd om reserve te zijn voor OPQS bij het WK ploegentijdrit in mijn eerste jaar als prof.'

Ik was erg verrast toen ik hoorde dat ik naar hier zou afreizen. Om eerlijk te zijn was ik best nerveus dat wanneer iemand ziek werd ik aan de start zou  staan. Het was een nieuwe ervaring, maar ik heb genoten van de trainingen met de 6 renners die geselecteerd waren. Ik zag het beste van het beste en was blij dat ik hier was met ze om te trainen en de voorbereiding mee te mogen maken. Iedereen was zo gefocust en goed georganiseerd. Het leert me veel over de toekomst. Ik weet nu wat ik kan verwachten op het hoogste niveau in de WorldTour. Het wordt niet compleet nieuw voor me als ik in de toekomst geselecteerd wordt. Ik ben blij met deze ervaring en wil de ploeg bedanken voor deze kans.

Gisteren was ik nerveus toen ik de koers keek met Patrick Lefevere en Eddy Merckx in de ploegbus. Ik ontmoette Eddy een of twee keer eerder, maar ik was verrast dat hij er gisteren was. Het was fantastisch om met zo`n legende onze jongens te zien rijden.

Woensdag wordt mijn eerste WK als prof. Het parcours is gelijk aan dat van de ploegentijdrit, maar het einde is meer van het wegparcours. Ik heb 80 of 90 procent al gezien. Het begin is redelijk vlak, maar de laatste 10 of 15 kilometer is heuvelachtig. Het wordt een lange tijdrit  met 47 kilometer. Ik heb nog nooit zo`n lange tijdrit gereden, maar ik ben klaar voor deze uitdaging. Ik heb geen specifiek doel. Ik wil mijn best doen en leren hoe ik tegen de beste renners van de wereld moet rijden. Mijn tijdrit is altijd best goed geweest. Ik ben niet bij de besten op dit moment, maar het is wel een van mijn specialiteiten. Het wordt belangrijk voor de rittenkoersen in de toekomst en ik wil zoveel mogelijk verbeteren. Het wordt een groot leerproces.

Soms als ik het lastig heb op training of zelfs in de koersen, dan denk ik aan mijn successen die ik al boekte. Mijn ritzege in Polen is daar een goed voorbeeld van. Het geeft me de motivatie om te blijven gaan. Ik probeer altijd beter te worden en ik kan wat ik tot nu toe gedaan heb gebruiken om mijn moraal hoog te houden.